Lærarbustaden

Byggjeåret er ukjend, men eldstaden i huset peiker attende til den tidlegaste landtakingstida i området. Skorsteinen står på utsida av stoveveggen med ein innebygd eldstad som vart fyrt frå innsida. Tømmerhuset har berre eit rom, og denne konstruksjonen vart brukt av dei første norske immigrantane i Midtvesten. Lærarbustaden er såleis også eit minne om korleis nybyggjarane i tida etter jordhytte-perioden (sod houses) kom seg under tak til vinteren, før dei hadde dyrka opp nok jord til å kunne sjå seg råd til å byggja eit større og betre hus.

I nybyggersamfunna på prærien var skulen og læraren viktig. På begynnelsen av 1800-talet var det vanleg at læraren kom rett frå skulebenken sjølv, etter eit kort lærarkurs. Etter 1850 blei det vanlegare at ein fulgte ei to-årig lærarutdanning. Det blei og vanlegare at kvinner jobba som lærarar, spesielt under og etter borgarkrigen, og rundt århundreskiftet var opp mot 75% av lærarane kvinnelege.

Om det var mannleg eller kvinneleg lærar i Brampton fortel historia vår ikkje noko om, men vi kjenner til at lærarbustaden var i bruk og husa skulestyraren i Brampton og familien fram til midten av 1930-åra. 

Sanford og Genevieve Cooper var dei siste eigarane av lærarbustaden, og donerte huset til Vestnorsk Utvandringssenter i 1997. Huset vart gjenreist og sto klart som ein del av prærielandsbyen i år 2000.

Lærarbustaden har romma fleire utstillinger, og fram til våren 2024 kunne ein her sjå utstillinga Minne om ein krig, ei samling gjenstandar og bilete frå 2.verdskrig og den 99.bataljon. No står huset tomt, i påvente av ei ny utstilling kalla Nye stemmer.